رمضان مهدوی؛ جلسه دهم: عصاره ای از مباحث دهه اول: دعوت به سرزمین مهدوی، در تار و پود عالم تنیده شده است(20 آیه)!

صوت جلسه

گاهی انسان در مواجهه با سوالات یک کودک، بر زمین می نشیند، به دقت به حرف های او گوش می دهد و مطالبه تکرار می کند! زیبایی نگاه کودک به اشیاء و پدیده ها، گاهی تفاوت نگاه ما با نگاه ساده و فطری را نشان می دهد و به رخ می کشد! نگاهی که تکرار و عادت را تجربه نکرده و هنوز به کوچکترین تغییرات واکنش نشان می دهد. آمدن خورشید برای کودک، هنوز به روزمرگی تبدیل نشده! بارش باران و طراوت زمین بهاری هم چنین است! 
این روزها که بهار طبیعت، سخن های بسیار دارد، نیاز به دانش فلسفه و حکمت و کلام، برای دریافت پیام های آسمانی نیست! نیاز به تعقل خاص هم نیست! تنها، شنیدن کفایت می کند! طبیعت به زبان فطرت، آغاز سخن کرده است؛ صوت نسیم بهاری، صدای زیبای قطرات باران، چهچهه پرندگان، صدای آرامش بخش گام های باران بر زمین، و طراوت زمین به زیبایی ها، فقط نیازمند یک چیز است: گوش شنوا «لقوم یسمعون»! 
دانشگاهی به وسعت آسمان و زمین، با بکارگیری ابر و باد و مه و خورشید و فلک، یک پیام روشن و آشکار را برای گوش های شنوا مدام تکرار می کند: «وَ اللّهُ أَنْزَلَ مِنَ السَّماءِ ماءً فَأَحْيا بِهِ اْلأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهاـ خداوند همان کسی است که از آسمان آبی نازل می کند و زمین را بعد مرگ آن احیاء می کند». تکرار یک درس، به تعداد قطرات باران و به تعداد رویش های موجود در عالم، در حال وقوع است، فقط به یک دلیل: «إِنَّ في ذلِكَ لآيَةً ـ در این ماجرا، آیه و نشانی عظیم از فضای بزرگ آینده نهفته است»!  
تکرار یک درس، فقط و فقط به امید شنیدن گوش های شنوایی که در دوره حیات زمین، گرفتار مرگ نباشند و یا حداقل، روزنه ای را برای تاثیر پذیری از جریان حیات بخش الهی باز گزارده باشند: «لِقَوْمٍ يَسْمَعُونَ»! امروز بشر، حتی اگر چشم بازی برای دیدن حقایق نداشته باشد، با گوش شنوا می تواند این پیام عظیم را بارها و بارها بشنود که «إِنَّ في ذلِكَ لآيَةً…(3)»! گویی خداوند، به وسعت آفرینش، بذل رحمت کرده تا انسان با شنیدن صدای پای حیات و زندگی، معطوف به آینده بشود، و طلایی ترین بخش تاریخ بشر را، قطعی بداند و برای تحققش سر از پا نشناسد!
20 آیه ای که در این 10 روز، محور تبیین یکی از مهم ترین زوایای نگاه به عرصه مهدویت قرار گرفت، نه فقط تجلی اسم «الحی» در درون زندگی یک انسان، که تجلی این اسم در کل دوره حیات دنیا و حیات طیبه مهدوی، و از زاویه دیگر، در کل حیات عالم و آدم است! 
و عجیب اینکه هنوز 313 مرد، شنوای پیامی که تمامی زمین و زمان را پر کرده نشده اند تا وجود میت خویش را در معرض باران رحمت الهی قرار بدهند و زمینی آباد و بهشتی را برای صاحب عالم و آدم تحویل بگیرند! هنوز زمین وجود 313 مرد، به حیات بهشتی کشیده نشده تا رخت حرکت و قیام بر تن کنند و حیات وجود خویش را به اقصی نقاط عالم تسری دهند! برای گسترش حیات تلاش کنند و تثبیت گر گام به گام حیات طیبه مهدوی در عالم باشند!
امروز آنچه گفتیم نه بیان یک شعر، که عصاره مباحث قرآنی ده روز گذشته بود! اگر در این ایام، از 5 آیه محوری و 7 آیه تکمیلی بهره بردیم و 8 آیه دیگر را نیز برای حلاوت سخن مورد استفاده قرار دادیم، برای آن بود که از قله های بلند آیات قرآن، به سرزمین موعود بنگریم و بنای اعتقاد خویش را برپایه وحی بنا کنیم! بنایی که بر پایه وحی، شکل پذیرد و مورد تایید عترت باشد. اگرچه در این مجموعه سخن موجز، تلاش کردیم که از ذکر روایات بپرهیزیم و بنای سخن را در قواره وحی سامان دهیم، اما دانشمندان علوم حدیث که در حوزه مهدویت زبر دست اند، نیک می دانند که بخش های مختلفی از سخن، همراه با تاییدات روایی بوده است! 
چه آنجا که مهدويت را سرزمين ناشناخته ها خواندیم، و چه آنجا که مراحل 5 گانه زيستن را در آیات مختلف بیان کردیم و دوران مهدويت را دوران چهارم زيستن انسان نامیدیم! چه آنجا که حيات بخشي را، کلي ترين ويژگي قرآني مهدويت نامیدیم و حيات الدنيا را در مقابل حيات طيبه مهدوی خواندیم و ايمان و عمل صالح را، شرط بهره از حيات طيبه دانستیم، و چه آنجا که زمان ظهور را زمان احیاء انسان و عالم خواندیم و مثال های قرآنی نزول باران را برای فهم مهدویت دانستیم! گمان نمی کردیم که گویش های صریح و میدانی خداوند نسبت به مهدویت، این گونه ما را احاطه کرده باشد، و کوتاهی های ما نسبت به امام و ولیمان، تا بدینسان عالم را فرا گرفته باشد.
امروز که به لطف خدای متعال، از میان آیات متعدد قرآن، یکی از اصلی ترین مفاهیم مهدویت را رصد نمودیم، از خدای متعال طلب توفیق داریم تا این مسیر را نسبت به شناخت آخرالزمان، همچنین نسبت به شناخت این زمان برایمان هموار سازد و در این باقیمانده ماه مبارک، پیوند ما را با ولیش که موعود امم است استوارتر گرداند، ان شاء الله