سخنرانی آنلاین «الهیات اجتماعی در زیارت اربعین»

ارائه کننده: پروفسور عبدالعزیز ساشادینا؛استاد مطالعات اسلامی دانشگاه جورج میسون آمریکا

اربعین سنت بزرگ جهان‌شمول ادیان مختلف، از جمله اسلام است. شیخ عباس قمی معتقد است در سال سوم شهادت اباعبدالله اهل بیت ایشان به کربلا رفته اند.
حضرت زینب این بانوی دوراندیش، دو چیز را یزید خواست: خانه ای برای جمع شدن برپایی ذکر شهدای کربلا، و دوم اینکه ما ابتدا به کربلا می رویم و بعد برگردیم به مدینه گرچه راه طولانی می شد. این سفر روی اسب و شتر مشکل بود. این سفر اربعینی سک سمبل بین ملتها و فرهنگها می شود که از کشورهای مختلف در ایام اربعین به کربلا می روند.
اربعین محملی برای خدمت به خلق شده است. یک سنت قوی در دوران مدرن در مقابل از خودبیگانگی برای تحکیم پیوندها.
اربعین فرصتی را برای اجتماع مردم به یاد امام حسین فراهم کرده است.
وقتی که حضرت در شام از یزید خواست که اجازه دهد بتوانند به کربلا بروند، این یک فلسفه سیاسی یادبود بود برای اینکه مردم آماده ذکر مظالم شوند. اظهار مصیبت، کلید و سنتی است برای بزرگداشت یادبود امام حسین ع تا قیامت.
جامعه شناسان تا وقتی که حضرت زینب و اربعین را نشناسند نمی توانند دلیل ماندگاری نهضت امام حسین ع را بفهمند.
خیمه گاه جایی بوده که امام حسین ع، ۸ شبانه روز را به سر برد.
پشت خیمه امام حسین ع خیمه حضرت زینب است. نقش امام حسین آماده کردن خانواده در خیمه بود. اربعین سمبلش را در خیمه درست کرد.
امام حسین همه ما را جمع می کند، در همان خیمه ای که از دوم تا دهم محرم امام خاندانش را جمع می کرد و الان خیمه ها، همان موکب هایی است که به طور سمبولیک ارائه خدمت می کنند.
جامعه شناس دینی نه فقط به متن بلکه به ارزش هایی می پردازد که مردم را جمع می کند تا به ارزش آن شهادت فکر کنند.
اگر حضرت زینب (س) و امام سجاد (ع) نبودند، ما هیچگاه از نهضت امام حسین باخبر نمی شدیم.
اربعین مجاورت من و شمایی است که آن زمان نبودیم که سختی ها را ببینیم و حال به یاد حسین آن مسیر را می رویم.
باید معرفت اصلی اربعین را بشناسیم. اربعین سمبلی در زمان مدرن است که مردمی که همدیگر را نمی شناسند و تنها هستند به زن و مرد معنی معنوی می بخشد.
امام حسین و خاندانش در کربلا به ما اخلاق آموختند. هر صحبتی و رفتاری و شهادتی و خطبه ای در کربلا یک چیزی را به دست ما می دهد و آن الگوی اخلاق است، وفای ابوالفضل العباس، خلوص و عبد صالح بودن او.

مناسک را باید با معرفت انجام دهیم.
باید سالها بنشینیم و تاریخ کربلا را بخوانیم، نمی توان به این رویداد تاریخی بی توجه ماند.
حضرت امام حسین و زینب کبری، این قدرت را داشتند که بساط ظلم را برچینند. حتی پس از آنکه یزید به حضرت زینب اجازه بازگشت به کربلا و مدینه را داد، بساط ظلمش بر باد رفت. حضرت زینب نیت و سیاست بدخواهان بنی امیه و یزید را فهمیده بود و ایشان نه فقط معلم مراسم اربعین بوده بلکه معلم خدمت زوار حسین ع نیز بوده است. کاری که هیچ جای دنیا اینجور سابقه ندارد.
حضرت زینب از راه زنده کردن وجدان انسان ها، آنان را متوجه فلسفه قیام امام حسین ع کرد.
اگر اربعین را حضرت زینب بعد از کربلا احیا نمی کرد، هیچ کدام از ما متوجه مسئولیت خود در قبال دیگر برادران دینی خود برای یاریگری نمی شدیم. الهیات اجتماعی اربعین این است که انسان‌ها را بیدار کند که خدمتگزار خوبی برای جامعه باشید.
بزرگترین خدمت حضرت زینب و بانوان کربلا، به نیابت امام حسین و حضرت ابوالفضل این بود که اخلاقیات را به همه ما یاد دادند. اینها فقط مراسم نیست بلکه یادبود معرفت است.

به عنوان کسی که بیش از ۵۰ سال است در آمریکا زندگی می کند، می گویم: اگر زندگی معنویت نداشته باشد هیچ چیز ندارد و معنویت بدون اخلاقیات به دست نمی آید.
پیاده روی مخلصانه حضرت زینب را اکنون ما شبیه سازی و زنده می کنیم.
شرق شناسان، قبلا فکر می کردند که فقط حج می تواند معنویت را زنده کند و اکنون دریافته اند که در اربعین و کربلا عجب مناظر خلوص و خدمت ناب وجود دارد. الهیات اجتماعی را وقتی در اربعین دنبال می کنم متوجه جهان‌شمولی آن و قدرت جاذبه جهانی آن مي شوم. امام حسین و حضرت زینب کاری کردند که اربعین یک مجمع جهانی برای خدمت بی منت و عاشقانه شود.
اربعین توانسته دیوارهای جدایی میان انسان ها را بشکند.