گزارش کنگره بین المللی اربعین، روز پنجم

یکشنبه مورخ بیستم شهریورماه 1401 به وقت حسین ع

شرح فعالیت های زیر ساختی _فرهنگی موکب حضرت فاطمه الزهرا «علیها السلام» :
1-برگزاری گعده دوم علمی – معرفتی خواهران گروه فرهنگی موکب اربعین بستر ظهور
2-مصاحبه تجربه نگاری مع الصالحین با حجه الاسلام عبد الاحد اسلامی خادم روانشناسی اسلامی
3-مصاحبه تجربه نگاری مع الصالحین با خانم زهراکار مسئول فرهنگی خواهران
4-برگزاری حلقه معرفتی زیست اربعینی با حضور دکتر محکی یکی از اساتید علمی
5-مصاحبه تجربه نگاری مع الصالحین با خانم طیبه محمودی خادم انتظامات
6-مصاحبه تجربه نگاری مع الصالحین با خانم زکی زاده مدیر اجرایی حسینیه کودک
7-مصاحبه با کودکان نسل حسینی توسط گزارشگر نوجوان کاروان خانم معصومی
8-قصه گویی در مهدکودک با موضوع حدیث کساء
9-مصاحبه مع الشاهدین با همسر دکتر محکی سر کار خانم راضیه سوزن چی کارشناس ارشد الهیات علوم قرآن و حدیث

10-مصاحبه تجربه نگاری مع الصالحین با دکتر سعیدی رضوانی عضو هیئت علمی دانشگاه فردوسی مشهد
11-برگزاری کارگاه اسب با وفا در حسینیه کودک

12-مصاحبه به وقت حسین (ع) با زائران و خادمان حسینی
13-برگزاری گعده علمی – معرفتی برادران گروه فرهنگی موکب با موضوع تداوم زیست اربعینی در سال
14-برگزاری گعده علمی – معرفتی برادران گروه فرهنگی موکب با موضوع نحوه مواجهه با مباحث معرفتیی در موکب های اربعینی

نسل حسینی ، حسینیه کودک :
کارگاه اسب با وفا :
در این کارگاه ابتدا توضیحاتی در مورد اسب با وفای امام حسین «علیه السّلام» ارائه گردید. از جمله فعّالیت های این کارگاه عبارتند از:
1-کارگاه قصه گویی در مورد ذوالجناح
2-کلاژ گروهی اسب نمادین امام حسین «علیه السّلام»
3-صحبت در مورد شهید سپهبد حاج قاسم سلیمانی
4-رنگ آمیزی تصاویر نمادین سربازهای شهید سپهبد حاج قاسم سلیمانی و برش و چسباندن در مسیر راهپیمایی
5-آب بازی نمادین پنکه های آبی بین الحرمین با ذکر لبیک یاحسین «علیه السّلام»
6-کارگاه ساخت دستبند
7-همخوانی سرود دسته جمعی سلام فرمانده

گعده ی دوم علمی- معرفتی خواهران گروه فرهنگی موکب اربعین بسترِ ظهور:
در این جلسه می خواهیم سوره فجر را به عنوان یک سوره معرفتی کار کنیم. پنج آیه اول سوره که با قسم شروع می شود، سیاق اول این سوره است. حِجر در این سیاق به معنای عقل است که وجه اشتراکشان محکم بودن می باشد.سیاق دوم 6-14 سه قوم از اقوام گذشته را اشاره دارد که این سه قوم بناها و خانه های با ویژگی های خاص می ساختند، چرا ساختن
چنین خانه ها و قصرهایی در این سیاق بد شمرده شده؟ زیرا آن یا برای طغیان و فساد می ساختند و خداوند این حد از فساد را بر نمی تابید، اینکه می گوییم هر موقع فساد زیاد شود، امام زمان ظهور می کنند ؛ چون خداوند فساد را برنمی تابد . پس خداوند در کمینگاه است به محض رد شدن از حدّ فساد مؤاخذه می کند. سیاق سوم 15-20 دو حالت از ابتلای انسان را بیان می کند که خداوند می خواهد ببیند انسان در چنین موقعیت هایی چگونه رفتار می کند. چهار قلق مهم در پایان این سیاق اشاره شده است: اکرام نکردن یتیم، ترغیب نکردن به اطعام مسکین، خوردن میراث به طور یکجا، دوست داشتن زیاد مال. با تأمل در روایات یتیم و مسکین اشاره به یتیم و مسکین آل محمد دارد. سیاق چهارم 21-30 به زمان قیامت اشاره دارد که زمین از زیر پای انسان تکه تکه می شود، از بالا جاء ربُّ و از دو طرف مَلَأ ها صف به صف می آیند و جهنم از پایین توسط 70 هزار ملأ با طناب به بالا کشیده می شود، در چنین شرایطی انسان متذکر می شود و می گوید: «یا لَیتَنی قّدَّمتُ لِحَیاتی». در روایتی که به روایت تابوت معروف است. 12تابوت آتش است که اگر این آتش بلند شود همه انسان ها را فرا می گیرد. امام حسین «علیه السّلام» آن 12تابوت را به بند می کشند تا ما را از آتش نجات دهند و داریم که نجات عالَم با امام حسین «علیه السّلام» است. پس به طور کلی می توان گفت امام حسین «علیه السّلام» معمار اصلی این ماجرا هستند که انسان ها را مثل خودشان که نفس مطمئنه هستند به عباد تبدیل می کنند و به همین خاطر است که می گوییم امام حسین «علیه السّلام» بسترساز ظهور هستند.

اساتید و نخبگان و زیست حسینی
دکتر علی اصغر محکی :
زیارت پیاده اربعین؛ سرمشق خودسازی فردی و اجتمااعی؛ تمارین نگرش وحدت گرای امت محور
در یک نگاه کلی، مشی فکری و رفتاری انسان ها، ملهم از دو آبشخور “تفکر مادی-انسان محور” و یا “تفکر توحیدی خدامحور-معادباور” است. زیارت پیاده اربعین، تقویت کننده مشی فکری و رفتاری(شیوه زیست) توحیدی، بر مبنای حُبّ الحسین و آموزه های عاشورایی است. تمام کسانی که در هر سطحی از شناخت و معرفت، گام در مسیر زیارت اربعین می گذارند، گام های خودسازی فردی را در قالب مانور زیست اربعینی طی می کنند. پس نخستین گام تحولیِ قرار گرفتن یک فرد از قاطبه عموم در مسیر اربعین، تغییر در حوزه شناخت، باور، احساس و رفتار فردی او است.اما گام دوم، یعنی تحول جمعی، ماحصل تعاملات انسانی در رهگذر حضور در مسیر سرزمین عتبات است که انرژی اولیه را، در اثر همپایی در مسیر و مقصد مشترک، مناسک و آیین های مشترک، کثرت مراوداتِ همدلانه در فضایی ملهم از روابط متقابل زائر-خادم، به سینرژی فزاینده جمعی تبدیل می کند. در این جا افراد، فراتر از خودِ تحول یافته، به جمعِ یکپارچه، همدل و منسجم نزدیک می شوند .در مرحله سوم ، این اجتماع انسانی، با بهره گیری از روابط میان فرهنگی، روی شکاف تفاوت ها و کثرت های قومی، نژادی، فرقه ای، زبانی و مذهبی پل می زنند و با تاکید بر مشترکات (حُبُّ الحسین، وجود مقصد واحد، درک حضور در سرزمین ظهور و قرار گرفتن در هاله ی ولایت)، جلوه هایی ناب و خاص از انوار نازله آسمانی را به خود جلب می کنند تا زمینه تقویت و توسعه اُمّت واحده فراهم شود. این مرحله سوم، نیازمند حداقلی از عرفان و حداکثری از مجاهدت اخلاص، بصیرت و صبر است. لذا زمان بر است و مستلزم تداوم و استمرار زمانی همراه با تکاپوی معرفتی، عرفانی و اخلاقی. بنابراین تا کنون تجلّی مرحله سوم، جمعی از خواص را شامل شده و بر خلاف دو مرحله نخست، هنوز عمومیت معنادار نیافته است. (بسیاری از تفسیرهای منتقدانه خواص که این روزها به ویژه در فضای نشر می یابد، ناشی از نادیده گرفتن غایت مهم و نقش سرنوشت ساز زیارت پیاده اربعین در رویدادهای آینده جهان است.) مرحله چهارم که ناشی از عمومیت یافتن مرحله سوم است، بیش از هر چیز نیازمند تعامل و تعاطی اندیشه و عمل مجاهدانه خواص بصیر، صبور و مخلص است تا با بهره گیری از قوت ها (عوام تحول یافته و خودساخته؛ و امّت تحول خواه و امام جو) و همچنین فرصت ها (“امداد الهی” و “کرامات ولایی“) بر تهدیدات (ترفندها، مکرها و وسوسه انگیزی های شیطانی سردمداران تمدن مادی) غلبه کنند. برآیند توفیق در بهره گیری از قوت ها و فرصت ها برای غلبه بر تهدیدات، ظهور و بروز تمدن الهی و مُلکِ مهدوی است که خداوند وعده آن را به عنوان “مُلک آجله” (دیررس- آخرالزمانی) داده و پیشتر نیاز در قالب  مُلک هاای “عاجله” یوسفی، سلیمانی، داوودی و موسایی، ظهور و بروز عاجل (زودرس) داشته اند.

زائران و زیست حسینی:
خانم مرضیه صالحی از مازندران (فریدون کنار:)
در اربعین جمعیت و امکاناتی که برای رفع نیازهای ایشان استفاده می شود، فوق تصوّر انسان است که چگونه دارد تأمین می شود! این که چگونه این جمعیت کثیر در سرزمین کوچ کربلا جای می گیرند، انسان را به این می رساند که گویا این زمین وسعت پیدا می کند! این که جمعیتی این چنینی متشکّل از بچّه و پیر و جوان و همه قشر آدم، با هر رنگ و نژاد و ملّیتی در ایین
راه پیمایی عظیم شرکت می کنند، انسان را به فکر فرو می برد که این حسین «علیه السّلام» کیست که همه را به سمت خود می کشد! ما انبیاء و اولیاء عظیم الشّأنی داریم ولیکن سؤال این جاست که این حسین «علیه السّلام» کیست که همگان را با هر شکل و شمایل ظاهری و باطنی به سمت خود می کشد! واقعاً این حسین کیست و چگونه باید تعریف شود؟! حقیقتاً نمی توان درک کرد ولی باید به آن فکر کرد…اگر بخواهم از تأثیر ماجرای اربعین بر خودمان و بر زندگی مان بگویم، باید به این نکته اشاره کنم که پس از هر بار مشرّف شدن به زیارت اربعین و دیدن صحنه های تأثیرگذار آن، عزم می کنیم که آن چه داریم، به لحاظ روحی و جسمی و داشته های مادی، همه را برای راه حسین «علیه السّلام» خرج کنیم و هرگز کم نگذاریم! مطلب مهم دیگر این که دعا می کنم غیر از آن که به توفیق الهی، خودمان به این سفر مشرّف بشویم، دیگران و خصوصاً آن هایی که اتّفاقاً دوست ندارند در این ایّام بیایند، روزی ِشان بشود که بیایند و این ایّام را درک کنند، چرا که معتقدم به لطف خدا دارای رشد و تحوّل فردی می شوند و نه تنها رشد فردی، که باعث تکثیر شدن حال و هوا و رشد و تعالی در بین دیگر برادران و خواهران ایمانی و رشد و تحوّل اُمّتی خواهند شد. معتقدم جریان عظیم اربعین، پیش می رود و به ظهور مهدی «عج» منتهی می شود. اصلاً اربعین برای رسیدن به ظهور است و وقتی این جمعیت عظیم را می بینی، قلبت آرام می شود که مهدی خواهی موج می زند و مردم به دنبال مهدی اند. اگر چه در ظاهر مردم هستند که اربعین را پیش می برند و مدیریت می کنند، ولیکن حقیقت امر، چیز دیگری است و آن، دست قدرتمند صاحب مان است! ما صاحب داریم؛ خانه ای که صاحب ندارد و پدر و مادر در آن نیستند، هر چه قدر هم که فرزندان تلاش کنند، کاری از پیش نمی برند، مثل پرگاری که اگر نوک آن نباشد، نمی چرخد، صاحب مان ما را میچرخاند. ما قدرت مستقل بودن نداریم؛ کوشش می کنیم ولیکن به اراده و خواست صاحب مان کارها پیش می رود و امّا کلام آخرم این که: کسی که دوست دارد و آن که دوست ندارد، همه و همه بیایند و این جا را ببینند و اگر همه ظهور آقا را بخواهند، اماممان می آید.

مع الشاهدین:
مصاحبه با همسر دکتر محکی سرکار خانم راضیه سوزن چی کاشانی، متولد 1۳4۹در مشهد و دارای مدرک کارشناسی ارشد الهیات علوم قرآن و حدیث :
1-شهید سیّاح طاهری: ایشان و همسرشان اهل آبادان بوده، به زبان عربی مسلّط بودند، در خانه با زبان عربی صحبت می کردند و فرزندانشان نیز به این زبان مسلّط شدند.
الف ) در ساحت تحوّل اجتماعی:
1-راه اندازی هیئت مردانه توسط شهید و برگزاری جلسات آموزش و حفظ قرآن، آموزش زبان عربی و کم درسی و… توسط همسر شهید، در شهرک های فجر و شهید محلاتی

2-کافی ندانستن رشد و تحوّل فردی

3-استفاده از فرصت تعطیلات تابستان و ایّام ماه مبارک رمضان، در مدت زمان سفر به آبادان و برگزاری جلسات دعا و قرائت و حفظ قرآن

4-راه اندازی کاروانی متشکّل از دوستان، آشنایان و همکاران برای زیارت امام حسین «علیه السّلام» بعد از بازشدن راه کربلا قریب به 15 سال قبل از راه افتادن اربعین و ادامه همین حرکت کاروانی در ایّام اربعین

5-توجّه شدید به خانواده به ویژه همسرشان، علاوه بر مدیریت کاروان و مراقبت از افراد کاروان

6-برگزاری جلساتی در طول سفر و بیان برخی حقوق و نکات مهم مرتبط با سفر
7-حرکت به صورت دسته جمعی و تأکید بر ذکر، دعا، صلوات و حتّی ارائه ی برنامه برای این قبیل اذکار و ادعیه به افراد کاروان، برای استتاده بیشتر و جلوگیری از غفلت افراد

8-ادامه ی مسیر شهید در زیارت اربعین و راه اندازی کاروان زیارتی-اربعینی و رفتن به همان مواکب و منازل میزبانان عراقی در زمان حیات دنیایی شهید سیّاح طاهری و ابراز احساسات و تألّم این عزیزان در پی شهادت این شهید بزرگوار

9-خدمت رسانی خانواده شهید به زوّار، در ایّام اربعین در شهر آبادان
ب) در ساحت امّت سازی:
1-تأکید به برقراری ارتباط با افراد اعمّ از زوّار عراقی و ایرانی و سایر کشورها

2-تأکید به همراهان، بر حُسن برخورد با میزبانان و مردم عراق و نیز تشکر به زبان عربی به ویژه با سرود “أنتم الشُّرفا“ی میثم مطیعی از موکب داران

3-تهیّه هدایای فرهنگی شکیل و متناسب با فرهنگ مردم عراق ، میزبانان و مواکب و نیز هدایایی برای کودکان
ج) در ساحت تقابل با جبهه ی باطل:
استفاده از فرصت ارتباط با افراد و زوّار عراقی و ایرانی و سایر کشورها و توجّه دادن به محور مقاومت
د) در ساحت زمینه سازی ظهور:
1-توجّه به امام زمان «علیه السلام» و سربازی برای ایشان در طول زندگی، به ویژه در مسیر زیارت امام حسین «علیه السّلام»

2-شروع حرکت پیاده روی روزانه بعد از قرائت دعای عهد و دعای فرج به صورت دسته جمعی

2-شهید حسن شاطری “حسام خوشنویس“
الف) ساحت تحوّل اجتماعی:
توجّه به وضعیت معیشتی و فرهنگی ایتام، خانواده های شهید و جنگ زدگان لبنانی، فراتر از مأموریت ایشان در بازسازی مناطق آسیب دیده
ب) در ساحت امّت سازی:
استفاده از ظرفیت آشنایی با زبان دوم و برقراری ارتباط با سایر افراد از لبنان، سوریه و دیگر کشورها در راستای «امّت سازی»
ج) در ساحت تقابل با جبهه ی باطل:
1-تبیین دشمن واقعی مسلمین برای مخاطبین در جلسات کاری و دیدارهای دوستانه

2-کاشتن بذر عداوت در قلوب افراد مختلف به ویژه کودکان و نوجوانان، نسبت به آمریکا و اسرائیل
د) در ساحت زمینه سازی ظهور:
دغدغه ی سربازیِ امام زمان «علیه السّلام»، زمینه سازیِ ظهور و انتقال آن به شیعیان لبنان
جمع بندی
از اشتراکات شهدای بزرگ جهان اسلام ، آشنایی با زبان دوم است؛ زبان دوم از مؤثّرترین و مهم ترین ابزارهای برقراری ارتباط و ساخت شبکه ای از ظرفیت های جهان اسلام و در نهایت «امّت سازی» می باشد. شهیدان حاج قاسم سلیمانی ، حاج سعید سیّاح طاهری، حاج حسن شاطری، حاج سیّد حمید تقوی، حاج حسین همدانی، آشنایِ با زبان عربی بودند و شهیدان حاج عماد مغنیّه و حاج ابو مهدی المهندس با زبان فارسی آشنایی داشتند.

اساتید و نخبگان و زیست حسینی :
دکتر سعیدی رضوانی عضو هیئت علمی دانشگاه فردوسی مشهد :
از منظر دانش برنامه درسی مسئله کشف تجارب تربیتی متناسب برای نیل به اهداف والای تربیتی اهمیت اساسی دارد . به عبارت دیگر یک سوال بسیار مهم در رشته مطالعات برنامه درسی این است که کدام تجارب تربیتی برای رسیدن به اهداف مناسبند. یافته های این مطالعه که توسط گروه ما انجام شده است نشان داده اند قرارگیری زائران به مثابه یاد گیرنده در موقعیت اربعین به دلایل زیر که عرض می شود یک تجربه تربیتی بسیار جالب است :

1-با توجه به یافته های مطالعه و مطالعات پژو هشگران ارجمند در آثار سفر اربعین به رغم کمبود امکانات یعنی درون دادها و نقائص متنوع در مدیریت ها یعنی فرآیندها تأثیر حضور در این رویداد به ترتیب در حیطه عاطفی ، سپس شناختی و حتی حیطه عملی و لو به اندازه ها و انواع مختلف در زائران کاملا مشهود است .
2-موقعیت یاددهی – یادگیری بی هیچ تفاوتی همان موقعیت زیست فرد است . موقعیت یاددهی – یادگیری عبارتست از زندگی در سفر کوتاه اربعینی از مبدأ تا حضور در کربلا .
3-در این تجربه تربیتی ، هر زائری یعنی هر یادگیرنده ای از فیض درس های تمام فضا ، شور سایر زائران و میزبانان و همسفری با امام زمان (عج) و حضور در محضر میزبان یا به تعبیری معلم اصلی یعنی آقا امام حسین علییه السلام بر اساس تفاوت های فردی و به اندازه آمادگی و وسع خودش برخوردار می شود .
4-هر زائری هم آموزگار است هم آموزنده . شور و شعور افراد مختلف بر یکدیگر تأثیر گذار است خاطرات هر زائری برای دیگران به مثابه درس تازه ای از حضور است و شاید مصداق برنامه درسی پنهان از جنس آموخته های یادگیرندگان از دیگران .
5-یادگیرنده یا زائر در انتخاب تجارب یادگیری آزاد است و معمولا انگیزه زیادی برای حضور بیشتر و فعالیت افزون تر دارد . هیچ احساس تحمیلی و اجباری برای اینکه چه بیاموزد و بیاموزاند ندارد .
6-تجاربی نظیر راهپیمایی اربعین به باور صاحب نظرانی مانند هان با احتمال بیشتری می تواند یادگیر واقعی و با دوام را ایجاد کند . چرا که توأم با توجه به علائق و عاطفه های دانش آموزان است و صاحب نظران می گویند که ما فقط از کسانی یاد می گیریم که دوستشان داریم . فرآیند یادگیری توأم با عاطفه و محبت می تواند تغییرات زیادی در یادگیرندگان به نحو اهداف والای تربیت اسلامی ایجاد نماید .
7-مدرسه اربعینی در مقایسه با آموزش رسمی اثربخش تر است چرا که تهدید رفتار و نگرش آنان بیش از آنکه متأثر از آموزش رسمی باشد تابع حضور رو در رو و لحظه به لحظه با موقعیت و شرایط عینی است .

برای اطلاع بیشتر از آن چه در اربعین در گذر است می توانید در مسیرهای زیر ما را دنبال کنید

اینستاگرام اصحاب

اصحاب در بله

اصحاب در تلگرام